از این رو بانی فیلم با وی درباره این سریال و تئاتری که روی صحنه دارد، گفت و گویی داشته که در ادامه می خوانید:
آقای دلاوری گویا این روزها سخت مشغول بازی در یک نمایش هستید. در این باره توضیح می دهید؟
– من بلافاصله پس از سریال «پریا» سر این کار آمدم و مدتی است که مشغول بازی در نمایش «همسایه آقا» به نویسندگی و کارگردانی حسین کیانی هستم که هر شب اجرا داریم.
این نمایش تا چه زمانی روی صحنه است؟
– تا ۲۲ شهریور در تئاتر باران
شما چه نقشی در این کار بازی می کنید؟
– من نقش جوانی به نام حجت را بازی می کنم که پسر خانواده است و آقای دهقان نسب و خانم سپاه منصور نقش پدر و مادر من را بازی می کنند. من و شهرام حقیقت دوست و مهدی پاکدل و رویا میرعلمی هم فرزندان این خانواده هستیم. در کنار این بازیگران، علیرضا آرا، خاطره اسدی، اشکان دلاوری و حمید حسینی هم حضور دارند.
با اینکه هر شب اجرا دارید، فرصت می کنید بیننده سریال «پریا» هم باشید؟
– بله من همچنان پی گیر سریال هستم. اصولا کارهایی را که بازی می کنم، دوست دارم هنگام پخش هم دنبال کنم تا نقاط ضعف و قوت بازی خودم را متوجه شوم.
با توجه به اینکه هر شب اجرا دارید و مردم همواره با دیدن بازیگرها ری اکشن دارند و درباره سریال صحبت می کنند، فیدبک کار را تا امروز چطور دیدید؟
– خوشبختانه همین طور که داستان پیش می رود، مخاطبان بیشتری را به خود جلب می کند و خوشحالم که کار دیده شده است. مردم درباره کار نظر می دهند، تعریف می کنند و گاهی انتقاد هم می کنند. به هر حال طبیعی است که هر کاری هم نقاط ضعف دارد و هم نقاط قوت و با توجه به سلیقه همه مردم که نمی توان فیلم و سریال ساخت.
بیشترین نکاتی را که مورد انتقاد قرار داده اند، درباره داستان است و یا بازیها؟
– معمولا نظرها و انتقاداتی که به هر سریالی می شود، سلیقه ای است و باید شنیده شود. در این کارهم مخاطبان، نظرات متفاوتی دارند. عده ای کار را دوست دارند و تعریف می کنند و برخی هم انتقاد که به هر حال هر دو قابل احترام است. البته به دلیل اینکه عده ای اطلاعات کافی درباره بیماری ایدز ندارند، به داستان ایراد می گیرند و زمانی که در این باره با من صحبت می کنند، آنها را تشویق به دیدن ادامه سریال می کنم. چون می دانم به برخی از این نظرات و سوالات در سریال پاسخ داده شده است.
همین که نظرات متفاوتی درباره سریال می دهند، فکر می کنم اتفاق خوبی است که به هر حال نشان دهنده این است که سریال دیده شده.
– بله خوشبختانه کار دیده شده و حتی نظرات منفی نشان دهنده این است که مخاطب پی گیر داستان است و همین اتفاق خوشایندی است. به خصوص که تولیدات تلویزیون به نسبت گذشته کمتر شده و تلویزیون هم رقبای بسیاری دارد. اما به هر حال هر سریالی که ساخته می شود، مخاطبانش نظرات متفاوتی را دارند.
شما در نخستین تجربه همکاری تان با حسین سهیلی زاده ایفاگر نقشی بودید که فکر می کنم باز هم برای نخستین بار بود که اتفاق افتاد.
– بله خوشبختانه فرصتی مهیا شد تا با این کارگردان خوب هم همکاری داشته باشم. در سریال های تلویزیونی برای نخستین بار بود که نقش وکیل را بازی کردم. البته سالها پیش تقریبا ۱۶ سال قبل در سینما نقش وکیل را در فیلم «جنایت» به کارگردانی آقای سجادی بازی کرده بودم. البته حجم کار به نسبت سریال، کمتر بود و خیلی به آن پرداخته نشده بود. من هم خیلی جوانتر بودم و کم تجربه. اما در این سریال ظاهرا شخصیت علیرضا بیشتر مورد پسند واقع شده است.
معمولا در سریال ها و فیلمها ما عادت کرده ایم، خانواده هایی که زندگی مشابهی با علیرضا را دارند، از هم گسیخته ببینیم. یعنی در زندگی هایی که مرد وزن هر دو شاغل هستند، زندگی ها سرد و بی روح است و آنها فرصتی برای فرزندانشان هم ندارند. اما اتفاق خوب سریال، زندگی علیرضا و گلی است که توانسته اند در کنار مشغله هایی که دارند، زندگی ایده آل و خوبی را داشته باشند و از تربیت فرزندانشان هم غافل نشده اند.
– بله. برای من یک نکته جالب دیگری در این زمینه وجود داشت. با وجود اینکه خط داستانی سریال چیز دیگری است و علیرضا و خانواده اش در کنار مسئله اصلی در داستان و در حاشیه حضور دارند، اما خوشحالم که مردم با این خانواده ارتباط خوبی برقرار کرده اند و بیشتر ازآنچه که انتظار داشتم، دیده شده و مخاطب با کاراکترهای گلی و علیرضا همذات پنداری می کنند.
و این نکته به پرداخت خوب در فیلمنامه، کارگردانی و بازیها برمی گردد. به خصوص زمانی که گلی و علیرضا درباره طلاق و آینده خودشان صحبت می کردند، برای مخاطب باورپذیر است که اتفاقات خانواده، روی زندگی آنها نیز تاثیرگذار باشد. زمانی که برای نخستین بار فیلمنامه را مطالعه کردید، برایتان این جذابیت ها وجود داشت؟
– بله. فکر می کنم در این سریال ما شاهد یک سری اتفاقات و مسائل تازه ای هستیم که کمتر در سریال های دیگر به آنها پرداخته شده است. ضمن اینکه فیلمنامه از همان ابتدا برای من جذابیت داشت و نکاتی که در آن مطرح شده بود، برایم تازگی داشت و همین باعث شد که بازی در این سریال را بپذیرم.
البته گاهی سریال، در اجرا و پس از تدوین شباهتی به فیلمنامه اولیه ندارد و گاهی به کار لطمات بسیاری وارد می شود. این اتفاق که برای سریال «پریا» نیفتاد؟
– به هر حال این کار هم مستثنی نبود از این قضیه. اما آدم های کاربلدی در سریال حضور داشتند که توانستند آن را به سرانجام خوبی برسانند.
منظورتان این است که سریال دچار جرح و تعدیل هم شده؟
– نه من فکر نمی کنم سکانسی از کار حذف شده باشد. البته تا جایی که من اطلاع دارم، اما منظورم در روند کار و داستان بود که ممکن است برخی مسائل، روند داستان را دچار تغییر کند. وگرنه تا جایی که من می دانم، هیچ چیزی سانسور نشده.
به دلیل اینکه برای نخستین بار است که چنین نقشی را بازی کرده اید، به فیلمنامه و راهنمایی کارگردان اکتفا کردید و یا خودتان هم در این زمینه تحقیق و مطالعه داشتید؟ به خصوص در زمینه مسائل حقوقی که علیرضا در سریال مطرح می کند؟
– اصولا من در هر کاری که بخواهم بازی کنم، چه در سینما و چه در تئاتر و تلویزیون، در طول روز به آدم های اطرافم خیلی دقت می کنم، در هر شغل و طبقه اجتماعی که باشند. بنابراین برای هر کاراکتری که بازی می کنم، ما به ازای بیرونی پیدا می کنم و بعد با خودم تطبیق می دهم و شخصیت جدیدی خلق می کنم. همواره سعی من بر این بوده که گاهی در این زمینه موفق بودم و گاهی هم نه. برای علیرضا هم سعی کردم با توجه به فیلمنامه و شخصیت هایی که به خوبی به آنها پرداخته شده، راهنمایی های کارگردان و تلاش خودم در اجرا به آنچه که می بینید، دست پیدا کنم. امیدوارم مخاطبان با این کاراکتر ارتباط خوبی برقرار کرده باشند.
مخاطب که علیرضا را دوست دارد و او را به نوعی ناجی این خانواده می داند.
– بله البته به نظر من می شد که بیشتر به زندگی و شخصیت وی پرداخته شود. البته تا جایی که به خط و ربط داستان لطمه ای وارد نشود. اما جای کار بیشتری می توانست داشته باشد. با این حال در همین حد هم من کار را دوست داشتم و از حضور در این سریال راضی هستم.
به خصوص اینکه سالها بود که نقش مثبت بازی نکرده بودید.
– بله و به همین دلیل کمی نگران بودم که مخاطب با این کاراکتر ارتباط برقرار می کند و یا آن را پس می زند و ممکن بود با بازی من ارتباط برقرار نکند که خوشبختانه من را در قالب این نقش باور کرد و خوشحالم که این اتفاق افتاد. به خصوص همکاری با کارگردانی که در زمینه ساخت سریال و جذب مخاطب در طول این سالها موفق بوده و گروه خوبی که من در کنارشان حضور داشتم. به خصوص بازیگران حرفه ای و توانمندی که در این سریال بازی کردند. در کل گروه خوب و انرژی خوب پشت صحنه باعث شد که نتیجه کار قابل قبول باشد. چون من معتقدم فضای خوب و دوستانه و مثبت پشت صحنه هر کاری روی خود آن اثر هم تاثیر گذاشته و مخاطب هم با آن ارتباط برقرار می کند. البته من همواره در هر کاری که حضور داشته باشم، سعی می کنم با همه دوستانه و با انرژی مثبت برخورد کنم. مگر اینکه سکانس های حساسی در کار وجود داشته باشد و من برای قرار گرفتن در آن فضا و نزدیک شدن به نقش، رفتارم تغییر کند. وگرنه من همیشه اهل شوخی و خنده هستم. در این کار هم خوشبختانه همه گروه با انگیزه و مثبت بودند. خوشحالم که جزئی از این کار بودم. البته پیش از اینکه تجربه همکاری با آقای سهیلی زاده را داشته باشم، شنیده بودم که همواره با گروه خوبی کار می کنند و فضای مثبتی در کارهایشان حاکم است که من هم با این سریال تجربه کردم.
فکر می کنید مطرح کردن برخی مسائل مهمی که در این سریال به آنها پرداخته شد، از جمله روابط خانوادگی و ایدز که کمتر در تلویزیون شاهد بودیم، تا چه حد می تواند روی جامعه تاثیر گذار باشد؟ و اطلاعات و آگاهی خودتان تا چه حد درباره این بیماری ارتقا پیدا کرد؟
– درباره خودم باید بگویم که اطلاعات من از این بیماری خیلی محدود بود و زمانی که فیلمنامه را خواندم و حالا که بیننده سریال هستم، اطلاعات بیشتری درباره این بیماری می دانم و فکر می کنم خیلی مهم است. چون این بیماری در جهان خیلی ها را درگیر کرده و لازم است که مردم اطلاعات دقیقی درباره آن داشته باشند. البته از طریق برنامه ها و ساخت مستند هم می توان به چنین مسائل و بیماری های مهم پرداخت. کما اینکه در تلویزیون هم تا حدودی این اتفاق افتاده است و نه صرفا درباره این بیماری، که درباره همه مسائل مهم برنامه سازی و یا مستند سازی می شود. اما این نوع برنامه ها شامل یک سری مخاطب خاص است و عمومیت ندارد. اما زمانی که مسائل مهمی در قالب یک سریال بیان می شود که هم جنبه سرگرمی دارد و هم جنبه آموزشی، میزان تاثیرگذاری آن روی مخاطب، چند برابر می شود. از این رو انتقال مفاهیم مهم و آگاهی در زمینه بیماری هایی از این دست و شنیدن انها از زبان بازیگران مورد علاقه مخاطب، قطعا تاثیرگذاری بیشتری نسبت به برنامه های کارشناسی و یا مستند دارد.
و در کنار طرح اعتیاد، ایدز و مسائل خانوادگی، یک سری مسائل حقوقی هم در «پریا» مطرح می شود.
– بله دقیقا. خیلی از مسائل حقوقی مهمی که در طول داستان، علیرضا با حسین آقا، خاله نیر و گلی مطرح می کند را خیلیها نمی دانستند و ممکن است به ابهاماتی که برخی در این زمینه دارد، با دیدن این سریال برطرف شود. خب این کار هنر و هنرمند است که به عقیده من نویسنده و کارگردان به خوبی توانستند به آن عمل کنند. ضمن اینکه بازیگران خوبی در این سریال حضور داشتند که مردم آنها را دوست دارند.
امیدواریم از این دست کارها بیشتر در تلویزیون ساخته شود. البته شما هم یکی از بازیگران خوب این سریال هستید که مانند سایر همکارانتان مدتی است کم کار شده اید!
– من دو سال درگیر سریال «یادداشت های یک زن خانه دار» بودم و بلافاصله پس از آن وارد این کار شدم. بعد از آن هم بلافاصله اجرای تئاتر داشتم. البته در این مدت سینمایی کار نکردم. با وجود اینکه همزمان با این سریال، پیشنهاد سینمایی هم داشتم که خیلی علاقه مند به بازی در آن فیلم ها را نداشتم. فعلا که در حال اجرای تئاتر هستم. تا بعد ببینیم چه اتفاقی در آینده خواهد افتاد.