شاید همین عنوان کوتاه وموجز برای نگارنده کافی بود که از خیل برنامه های پزشکی محور رسانه ملی ،به دیدن برنامه ای نشست که توانسته مخاطبانش را با خود همراه کند و طبعا دنبال کردن چند قسمت از طبیب کنجکاوی برانگیز است.
شاید به جرأت میتوان گفت این برنامه تلویزیونی و در نخستین قدمهای مخاطب شناسیاش توانسته به تعریف مشخص و درستی دست پیدا کند. اینکه نیاز مخاطب حال حاضر تلویزیون چیست؟ «طبیب» فضای روشن و خوش رنگ با دکوری ساده پیش روی مخاطبانش می گذارد، دکوری که از تکلف و المان های تکراری که معمولا در چنین برنامه های به چشم میآید استفاده نکرده و بر عکس نوع چینش در آن به نوعی است که می توان از سادگی آن همراه با مضمون برنامه لذت برد.
اما نکته قابل توجه در ساخت چنین برنامه ای تنوع و چینش کارشناسانی است که هر کدام در مدت زمانی مشخص درباره نیازهای ساده و روزمره ادم ها صحبت می کنند و همین ارتباط بی واسطه با مخاطب یکی از نکات جالب توجه برنامه است. معمولا نوع سوالاتی که توسط مجری از کارشناسان پرسیده می شود همان هایی است که ممکن است در طول شبانه روز برایمان سوال برانگیز باشد و جایی در ذهنمان به آن فکر کنیم و حتی دوست داشته باشیم کسی پاسخ علمی و منطقی برایش داشته باشد، پس« طبیب» در این مورد توانسته به مخاطبش این حس را منتقل کند که می تواند برای شما شبیه یک کارشناس در دسترس و مطمئن عمل کند و در زمان مشخصی از شبانه روز به آن مراجعه کنید و پاسخ سوال هایتان را دریافت کنید. همین اعتماد از سوی مخاطب هم حس می شود.نوع پرسش هایی که در حین پخش برنامه پرسیده می شود و گاهی ابراز ارادت مخاطبان به کارشناسانی که مدت ها است با انها عجین شده اند نشان می دهد مردم به این برنامه و کارشناسانش علاقه مند هستند و به ان اعتماد کردند و دوستش دارند.
هر چند که در این میان نباید از لحن صمیمانه برنامه و نحوه تعامل کارشناسان با مخاطب هم به راحتی گذشت که در این میان سهم به سزایی دارد.اما ایتم های ساده و کوتاه میان برنامه نیز توانسته لحن بهتری به برنامه بدهد و در جایی ضرباهنگ برنامه را تندتر کند.
در طی این سالها برنامه های بسیاری با عناوین مختلف و با محوریت سلامت و پزشکی روی آنتن تلویزیون رفته اند و در بسیاری از مواقع نتوانسته ارتباطی که باید را با مخاطبش برقرار کند و شاید پاشنه اشیل بسیاری از انها لحن سرد و خشکی است که باعث می شود مخاطب حس کند تمام مدت مفاهیم ثقیل پزشکی به خوردش داده می شود وبه ناچار باید از میان انها به دنبال مفهومی باشد که به دنبالش هست و شاید در انتها پاسخ پرسش اش هم داده نشود.اما به گمانم می توان به برنامه« طبیب» به شکل دیگری نگاه کرد و امیدوار بود این برنامه در طولانی مدت با تنوع در بخش های مختلف برنامه و اضافه کردن بخش هایی که برای مردم جذاب تر است همین ارتباط خوب با مخاطبش را حفظ کند و به عنوان یکی از برنامه های سلامت محور پر مخاطب تلویزیون شناخته شود.